| dbpedia-owl:abstract
|
- L’ethos (ou êthos, du grec ancien ἦθος ễthos, pluriel ἤθη ếthê) est un mot grec qui signifie le caractère habituel, la manière d'être, les habitudes d'une personne. La joie, le courage, la mollesse sont par exemple des êthê. Les êthê sont souvent considérés du point de vue moral.Pour les Grecs, les « arts » (μιμητικαὶ τέχναι mimêtikaì tékhnai), comme la musique, la danse, les arts visuels, la tragédie ou la comédie imitent tous des êthê. C'est ce qu'explique Aristote dans la Poétique et dans la Politique, livre VIII.L’ethos d'un peuple trouve ses racines dans sa longue histoire. Dans L'état social de la France, Jean-François Chantaraud fait remonter les racines de l’ethos français à la spécificité française du sacre du souverain, qui occupe depuis Pépin le bref de ce fait à lui seul les deux sièges du pouvoir temporel et du pouvoir spirituel, ce qui engendre la délégation consentie par les citoyens de leur responsabilité au chef de l'exécutif.
- Étos nebo ethos (řec. εθος, zvyk, obyčej, nebo ηθος, mrav) znamená ideální celek principů, jimiž se lidé ve společnosti mají řídit ve svém svobodném a odpovědném jednání. Od slova étos se odvozuje pojem etika, etický, a na druhé straně etologie, empirická nauka o chování.
- Moreel wordt gebruikt voor de geestesgesteldheid, geestelijke weerbaarheid, de moed, werkkracht of strijdlust die iemand bezielt of die ontbreekt. Moreel betekent 'zedelijk kracht', 'zedelijke moed', 'zelfvertrouwen' of 'de wil om door te zetten'. Moreel wordt vaak verward met moraal waar men 'zedenleer' onder verstaat. Onder invloed van het Frans wordt dit onderscheid soms over het hoofd gezien. Voornamelijk in de wielersport wordt in het jargon van de coureurs en de sportjournalisten de term moraal wel gebruikt in dezelfde betekenis als moreel. In de woordenboeken wordt dit gebruik niet, in de literatuur wel afgekeurd. Aangezien moraal in deze betekenis niet algemeen is en alleen in een beperkte groepstaal voorkomt, wordt er aangeraden de betekenissen uit elkaar te houden.
- Ethos (ἦθος) è un termine greco originariamente significante "il posto da vivere" che può essere tradotto in diversi modi.Può significare "inizio", "apparire", "disposizione" e da qui "carattere" o "temperamento". Dalla stessa radice greca deriva il termine ethikos (ἠθικός) che significa "teoria del vivere", da cui il termine moderno etica.In retorica ethos è uno dei tre modi di persuasione; gli altri sono logos e pathos e sono indicati nella Retorica di Aristotele come componenti del ragionamento. Per prima cosa l'oratore deve instaurare ethos. Da un canto questo può voler dire capacità morale, ma Aristotele amplia il significato sino a includere competenza e conoscenza. Egli rimarca espressamente che l' ethos sarà raggiunto soltanto da quello che l'oratore dice e non da ciò che la gente pensava del suo carattere prima che egli cominciasse a parlare. Questa asserzione è spesso confutata e altri scrittori di retorica sostengono che l' ethos è connesso alla morale e alla storia dell'oratore (cfr. Isocrate).Quando dobbiamo decidere se un argomento è utile, bisogna chiedersi che ethos l'oratore sia riuscito a stabilire. Violazioni dell'ethos possono implicare le seguenti situazioni:L'oratore ha un diretto interesse nell'uscire da una discussione (per esempio una persona si dichiara innocente di un crimine del quale è stato accusato);L'oratore ha un interesse particolare per uscire dalla discussione;L'oratore non ha competenza (per esempio un avvocato nel parlare della diminuzione della forza di gravità in un'astronave sarà meno convincente di un astronauta).Si sarà notato che respingere un argomento basato sulle suddette violazioni dell'ethos è un errore formale che invalida il respingimento dell'argomento.
- Ethos és una paraula grega (ἦθος; plurals: ethe , Ethe) que pot ser traduïda de diferents maneres. Algunes possibilitats són 'punt de partida', 'aparèixer', 'inclinació' i a partir d'aquí, 'personalitat'.De la mateixa arrel grega, la paraula Ethik (ἠθικός), que significa 'teoria de la vida', i de la qual va derivar la paraula ètica.El Diccionari de la llengua catalana de l'IEC incorpora la paraula "Ethos", que apareix definida com a "Conjunt de trets morals i estètics que conformen el caràcter o la identitat d'una persona o una cultura."Dins l'art, l'Ethos és l'estatisme emocional, entès com a contrari del Pathos, el dinamisme emocional. L'Ethos forma part del cànon grec des de l'època arcaica a la pre-hel·lenística, sent la seva major expressió l'època clàssica.L'ethos és també un dels les tres modes de persuasió en la retòrica (juntament amb el pathos i el logos), segons la filosofia d'Aristòtil."Ethos", significava inicialment estatge o lloc on habiten els homes i els animals; sembla que va ser el poeta Homer el primer a donar aquesta primera accepció. Posteriorment Aristòtil s'encarrega d'atorgar-li un segon sentit a aquest "ethos", entenent-lo com Hàbit, caràcter o manera de ser que va incorporat a l'home al llarg de la seva existència.En entendre l'ethos com un hàbit, com una manera de ser, constitueix per a la tradició grega una segona naturalesa. Es tracta d'una creació genuïna i necessària de l'home, ja que aquest des del moment en què s'organitza en societat, sent la necessitat imperiosa de crear regles per regular el seu comportament i permetre modelar així el seu caràcter.L'ús que s'ha generalitzat en sociologia és el punt de partida de les idees que conformen el caràcter de determinat sistema o escola de pensament. És el lloc o àmbit intel·lectual des d'on es conforma una unitat teòrica.
- Этос (греч. ἦθος нрав, характер, душевный склад) — многозначное понятие с неустойчивым терминологическим статусом. Понятие «этос» дало начало понятиям этики и этологии.
- Ethos, na Sociologia, é uma espécie de síntese dos costumes de um povo. O termo indica, de maneira geral, os traços característicos de um grupo, do ponto de vista social e cultural, que o diferencia de outros.Seria assim, um valor de identidade social. Ethos que significa o modo de ser, o caráter. Isso indica o comportamento do homem dando origem a palavra ética.A palavra ethos tem origem grega e significa valores, ética, hábitos e harmonia. É o "conjunto de hábitos e ações que visam o bem comum de determinada comunidade". Ainda mais especificamente, a palavra ethos significava para os gregos antigos a morada do homem, isto é, a natureza. Uma vez processada mediante a atividade humana sob a forma de cultura, faz com que a regularidade própria aos fenômenos naturais seja transposta para a dimensão dos costumes de uma determinada sociedade. Em lugar da ordenação observável no ciclo natural das coisas (as marés ou as fases da Lua, por exemplo), a cultura promove a sua própria ordenação ao estabelecer normas e regras de conduta que devem ser observadas por cada um de seus membros. Sendo assim, os gregos compreendiam que o homem habita o ethos enquanto a expressão normativa da sua própria natureza. Embora constitua uma criação humana, tal expressão normativa pode ser simplesmente observada, como no caso das ações por hábito, ou refletida a partir de um distanciamento consciente. Nesse caso, adentramos o terreno da ética enquanto discurso racional sobre o ethos.O plural de Ethos é Ethoi. (em grego).== Referências ==O mundo sem ética poderia entrar completamente em confusão.
- Der Ausdruck Ethos (griech. ἔθος „Gewohnheit, Sitte, Brauch“; ἦθος „Charakter, Sinnesart, Brauch, Sitte, Gewohnheit“) bezeichnet bildungssprachlich die sittliche Gesinnung einer Person, einer Gemeinschaft oder speziellen sozialen Gruppe (Berufsgruppe, Schule etc.). Der Duden definiert das Ethos als eine „vom Bewusstsein sittlicher Werte geprägte Gesinnung“ oder „Gesamthaltung“; als „ethisches Bewusstsein“ oder auch als Ethik im Sinne der Gesamtheit sittlicher Normen und Maximen, die einer (verantwortungsbewussten) Einstellung zugrunde liegen. Das Ethos steht damit im Synonymfeld von „Moral, Pflichtbewusstsein, Pflichtgefühl, Pflichttreue, Sittlichkeit, Verantwortungsbewusstsein, Verantwortungsgefühl; (bildungssprachlich) Ethik, Moralität“.Als philosophischer Begriff bezeichnet das Ethos die dem Einzelnen vorgängige und ihn mitprägende Lebensgewohnheit. Die Ethik als philosophische Disziplin versucht ein bestimmtes Ethos zu begründen oder ein überkommenes kritisch zu reflektieren. Das Ethos steht nicht nur für das Verhalten einzelner, sondern auch für das Gefüge moralischer Verhaltensweisen der sozialen Institution, in der er lebt – objektiv als Sitte, subjektiv als Charakter. Durch das Ethos wird die Einheit einer bestimmten sozialen Gemeinschaft konstituiert, stabilisiert sowie von anderen Gemeinschaften abgegrenzt.In der klassischen Rhetorik nach Aristoteles bezeichnet Ethos eine der drei Arten der Überzeugung, nämlich die durch die Autorität und Glaubwürdigkeit des Sprechers. Die anderen beiden sind Pathos (rednerische Gewalt und emotionaler Appell) und Logos (Folgerichtigkeit und Beweisführung).Nicht nur in der griechischen Antike, sondern auch im Mittelalter wurde immer wieder das Ethos der modalen Tonleitern in der Musik beschrieben, nach welchem die verschiedenen Modi wegen ihrer erkennbaren Eigenarten bevorzugt für bestimmte Ausdrucksformen eingesetzt werden.
- エートス (古希: ἦθος, ἔθος; ethos, 複: ἤθη ἤθεα; ethe, ethea) は、「いつもの場所」 (ἤθεα ἵππων) を意味し、転じて習慣・特性などを意味する古代ギリシア語である。他に、「出発点・出現」または「特徴」を意味する。それを元に、「道徳」や「道徳観の発露」を意味する ἠθικός (ethikos) という言葉が生まれ、ラテン語には ethicus として流用される。また、その女性形である ἠθική φιλοσοφία (ethica) は古フランス語の ethique 、中世英語の ethik を通じて、現代の英語の ethics へと変化した。
- Az ethosz (ejtsd: etosz vagy étosz) ritkábban, a választékos nyelvben használt szó, mely az ógörög nyelvből származik. Eredeti jelentése "szokásos hely, tartózkodási hely". Mai jelentése: Erkölcs, erkölcsösség, erkölcsös magatartás. Magatartásminta, viselkedési mód.
- Etos (z gr. εθος zwyczaj lub ηθος usposobienie) – realizowany i obowiązujący w grupie społecznej, społeczności czy kategorii społecznej zbiór idealnych wzorów kulturowych (ideałów), jasno określonych. Dzięki zaangażowaniu w realizację tych wzorów zachowań uwidaczniają się wartości danej grupy oraz kształtuje się oraz odtwarza styl życia.W starożytnej Grecji Platona i Arystotelesa pojęcie to odnosiło się bardziej do zwyczaju przyjętego w polis, wzmocnionego poprzez codzienną praktykę, lecz także wiązało się z kwestiami normatywnymi, z pozytywnie ocenianymi wartościami. Do socjologii pojęcie to wprowadził Max Weber, który opisywał dzięki niemu określony sposób życia konkretnych grup społecznych w swojej pozycji Etyka protestancka a duch kapitalizmu. Mimo, że pojęcie to formalnie opisuje utrwalone sposoby działania konkretnych grup czy społeczności, konsekwentnie nie używa się go do opisu sposobów działania w grupach łamiących normy społeczne przyjęte w danym społeczeństwie, jak np. zorganizowane grupy przestępcze.Od lat 70. XX wieku problem etosu bada się z jednej strony jako kwestię adaptacji dawnych stylów życia do nowych czasów, z drugiej kwestię nowych form w stylach życia i ich wpływu na zmiany społeczne.
- Етос (гр. ἦθος, ἔθος, ethos - "морален характер, природа, предразположение, навик, обичай") , в реториката, това е облика на автора, оратора и т.н. Това е едно от трите основни средства за убеждение - етос, патос и логос . Както и едно от централните средства за аргументация, характера, личността на автора (оратора), който трябва да буди уважение, за да могат читателите, слушателите да вярват на неговите думи . Съответно нападката към личността на автора е argumentum ad hominem.
- 에토스(고대 그리스어: ἦθος, ἔθος, ēthos)는 ‘성격’, ‘관습’ 등을 의미하는 고대 그리스어다.아리스토텔레스는 수사학에서 에토스라는 단어에 철학적 의미를 부여했다. 그의 정의에 따르면 에토스는 화자(話者) 고유 성품을 뜻한다. 체형, 자세, 옷차림, 목소리, 단어선택, 시선, 성실, 신뢰, 카리스마 등이 에토스에 속한다.오늘날 이 단어는 민족 혹은 사회별로 특징지어지는 관습 혹은 특징을 지칭하는 데 사용되고 있다.
- Ethos (/ˈiːθɒs/ or /ˈiːθoʊs/) is a Greek word meaning "character" that is used to describe the guiding beliefs or ideals that characterize a community, nation, or ideology. The Greeks also used this word to refer to the power of music to influence its hearer's emotions, behaviours, and even morals. Early Greek stories of Orpheus exhibit this idea in a compelling way. The word's use in rhetoric is closely based on the Greek terminology used by Aristotle in his concept of the three artistic proofs.
|
| rdfs:comment
|
- L’ethos (ou êthos, du grec ancien ἦθος ễthos, pluriel ἤθη ếthê) est un mot grec qui signifie le caractère habituel, la manière d'être, les habitudes d'une personne. La joie, le courage, la mollesse sont par exemple des êthê. Les êthê sont souvent considérés du point de vue moral.Pour les Grecs, les « arts » (μιμητικαὶ τέχναι mimêtikaì tékhnai), comme la musique, la danse, les arts visuels, la tragédie ou la comédie imitent tous des êthê.
- Étos nebo ethos (řec. εθος, zvyk, obyčej, nebo ηθος, mrav) znamená ideální celek principů, jimiž se lidé ve společnosti mají řídit ve svém svobodném a odpovědném jednání. Od slova étos se odvozuje pojem etika, etický, a na druhé straně etologie, empirická nauka o chování.
- Этос (греч. ἦθος нрав, характер, душевный склад) — многозначное понятие с неустойчивым терминологическим статусом. Понятие «этос» дало начало понятиям этики и этологии.
- エートス (古希: ἦθος, ἔθος; ethos, 複: ἤθη ἤθεα; ethe, ethea) は、「いつもの場所」 (ἤθεα ἵππων) を意味し、転じて習慣・特性などを意味する古代ギリシア語である。他に、「出発点・出現」または「特徴」を意味する。それを元に、「道徳」や「道徳観の発露」を意味する ἠθικός (ethikos) という言葉が生まれ、ラテン語には ethicus として流用される。また、その女性形である ἠθική φιλοσοφία (ethica) は古フランス語の ethique 、中世英語の ethik を通じて、現代の英語の ethics へと変化した。
- Az ethosz (ejtsd: etosz vagy étosz) ritkábban, a választékos nyelvben használt szó, mely az ógörög nyelvből származik. Eredeti jelentése "szokásos hely, tartózkodási hely". Mai jelentése: Erkölcs, erkölcsösség, erkölcsös magatartás. Magatartásminta, viselkedési mód.
- Етос (гр. ἦθος, ἔθος, ethos - "морален характер, природа, предразположение, навик, обичай") , в реториката, това е облика на автора, оратора и т.н. Това е едно от трите основни средства за убеждение - етос, патос и логос . Както и едно от централните средства за аргументация, характера, личността на автора (оратора), който трябва да буди уважение, за да могат читателите, слушателите да вярват на неговите думи . Съответно нападката към личността на автора е argumentum ad hominem.
- 에토스(고대 그리스어: ἦθος, ἔθος, ēthos)는 ‘성격’, ‘관습’ 등을 의미하는 고대 그리스어다.아리스토텔레스는 수사학에서 에토스라는 단어에 철학적 의미를 부여했다. 그의 정의에 따르면 에토스는 화자(話者) 고유 성품을 뜻한다. 체형, 자세, 옷차림, 목소리, 단어선택, 시선, 성실, 신뢰, 카리스마 등이 에토스에 속한다.오늘날 이 단어는 민족 혹은 사회별로 특징지어지는 관습 혹은 특징을 지칭하는 데 사용되고 있다.
- Etos (z gr. εθος zwyczaj lub ηθος usposobienie) – realizowany i obowiązujący w grupie społecznej, społeczności czy kategorii społecznej zbiór idealnych wzorów kulturowych (ideałów), jasno określonych.
- Moreel wordt gebruikt voor de geestesgesteldheid, geestelijke weerbaarheid, de moed, werkkracht of strijdlust die iemand bezielt of die ontbreekt. Moreel betekent 'zedelijk kracht', 'zedelijke moed', 'zelfvertrouwen' of 'de wil om door te zetten'. Moreel wordt vaak verward met moraal waar men 'zedenleer' onder verstaat. Onder invloed van het Frans wordt dit onderscheid soms over het hoofd gezien.
- Ethos (ἦθος) è un termine greco originariamente significante "il posto da vivere" che può essere tradotto in diversi modi.Può significare "inizio", "apparire", "disposizione" e da qui "carattere" o "temperamento".
- Der Ausdruck Ethos (griech. ἔθος „Gewohnheit, Sitte, Brauch“; ἦθος „Charakter, Sinnesart, Brauch, Sitte, Gewohnheit“) bezeichnet bildungssprachlich die sittliche Gesinnung einer Person, einer Gemeinschaft oder speziellen sozialen Gruppe (Berufsgruppe, Schule etc.).
- Ethos (/ˈiːθɒs/ or /ˈiːθoʊs/) is a Greek word meaning "character" that is used to describe the guiding beliefs or ideals that characterize a community, nation, or ideology. The Greeks also used this word to refer to the power of music to influence its hearer's emotions, behaviours, and even morals. Early Greek stories of Orpheus exhibit this idea in a compelling way.
- Ethos, na Sociologia, é uma espécie de síntese dos costumes de um povo. O termo indica, de maneira geral, os traços característicos de um grupo, do ponto de vista social e cultural, que o diferencia de outros.Seria assim, um valor de identidade social. Ethos que significa o modo de ser, o caráter. Isso indica o comportamento do homem dando origem a palavra ética.A palavra ethos tem origem grega e significa valores, ética, hábitos e harmonia.
- Ethos és una paraula grega (ἦθος; plurals: ethe , Ethe) que pot ser traduïda de diferents maneres.
|
