| dbpedia-owl:abstract
|
- Le dojo (道場, dōjō?) est le lieu consacré à la pratique des budō ou à la méditation bouddhiste zen. Littéralement en japonais, dō signifie la voie (c'est le même caractère que le tao chinois), le dōjō est le lieu où l'on étudie/cherche la voie. Historiquement le dojo était la salle du temple religieux. Ces grandes salles ont aussi été utilisées par la suite pour l'enseignement des arts martiaux.Dans le cas du dojo où l'on étudie les arts martiaux comme dans le cas des dojos servant de centre de méditation bouddhiste, des règles strictes sont instituées. Le dojo est un lieu où l'on progresse. Cette progression est obligatoirement supervisée et contrôlée par un maître.
- 도장(道場, 일본어: 道場, どうじょう 도조[*])은 일본의 무술 (합기도, 검도, 유도 등), 격투기 등의 단련, 연습, 시합, 경기 등이 이루어지는 시설이다.
- Додзё (яп. 道場 до:дзё:, «место, где ищут путь») — изначально это место для медитаций и других духовных практик в японском буддизме и синтоизме. Позже, с одухотворением японских боевых искусств будзюцу и превращением их в будо, этот термин стал употребляться и для обозначения места, где проходят тренировки, соревнования и аттестации в японских боевых искусствах, таких, как айкидо, дзюдо, дзю-дзютсу, кэндо, каратэ и т. д.Однако есть и другие определения додзё: Место под священным деревом Бодхи, где, на 49-й день медитации, Будда Гаутама Шакьямуни достиг духовного просветления. Место, где буддистские монахи практикуют буддизм; например, храм. Место, где группа людей пребывает преимущественно для того, чтобы дисциплинировать себя.Таким образом, додзё — это место, где мы дисциплинируем и совершенствуем себя, чтобы стать лучше.— профессор Таитетсу Унно, предисловие к книге "Дух айкидо. Киссёмару Уэсиба".
- Dōjō [doːdʑoː] (jap. 道場, Ort des Weges) bezeichnet einen Trainingsraum für verschiedene japanische Kampfkünste (Budō) wie z. B. Karate, Jūdō, Kendō, Jujutsu oder Aikidō. Im übertragenen Sinne steht der Begriff auch für die Gemeinschaft der dort Übenden.
- El dojo és el lloc on es practiquen algunes arts marcials com ara el judo, aikido, kendo, jodo... La paraula dojo és d'origen japonès i significa lloc on s'estudia el camí i té, per tant, un significat filosòfic que va més enllà del d'un simple espai o gimnàs. Cal recordar que el judo es va practicar inicialment en un temple. Els costats del dojo es diuen shimiza (per on entren els estudiants), kamiza (per on entra el mestre) i joseki (el costat principal on es troben el mestre en realitzar el salut i els símbols del dojo com per exemple la fotografia del fundador de l'art marcial, de l'estil o del propi dojo)Quan s'utilitza per fer Aikido, Judo, Jujutsu o altres arts marcials amb projeccions, el terra està cobert per tatamis, uns matalassets d'un parell de metres de llarg per un d'ample i d'un gruix d'un parell de dits per suavitzar les caigudes. Per la pràctica de Iaido, Kendo, Jodo i altres estudis amb armes, se sol fer directament a damunt el trespol de fusta.S'acostuma a saludar en entrar i sortir i s'hi roman descalç. Ha de ser un lloc de treball en silenci que ha d'estar net.
- Dōjō es el término empleado en Japón para designar un espacio destinado a la práctica y enseñanza de la meditación y/o las artes marciales tradicionales modernas o gendai budo. En japonés, dōjō (道場, 'dōjō'?) significa literalmente «lugar donde se practica la Vía» o «lugar del despertar» y se refiere a la búsqueda de la perfección física, moral, mental y espiritual. Tradicionalmente es supervisado por un maestro de la vía/del camino, el sensei.
- A dódzsó (道場, nyugaton dojo) az edzőterem elnevezése a japán harcművészetekben.Szó szerinti fordításban az „út követésére szolgáló hely”, „a megvilágosodás útja/helye”.Hagyományos japán edzőterem, ahol a budót oktatják. Lényeges, hogy a dódzsóban budót oktatnak. A dódzsó általában egy épület vagy egy terem, de lehet akár egy mező vagy egy erdei tisztás is. A köznapi nyelvben a tornateremre is hivatkoznak dódzsóként.
- Dojo (道場, sítio do caminho ?, Dōjō) é o local onde se treinam artes marciais japonesas. Muito mais do que uma simples área, o dojo deve ser respeitado como se fosse a casa dos praticantes. Por isso, é comum ver o praticante fazendo uma reverência antes de adentrar, tal como se faz nos lares japoneses.O termo foi emprestado do Zen Budismo, significando lugar de iluminação, onde os monges praticavam a meditação, a concentração, a respiração, os exercícios físicos e outros mais. Decompondo-se a nos kanjis, ver-se-á que «dō» quer dizer «caminho», «estrada» ou «trilha» (sentido espiritual), e «jō», «lugar», «espaço físico», «sítio».Costuma-se referir a um academia de judô, aiquidô, caratê etc. como um dojô, mas se trata de coisas distintas. A palavra «dojô» somente se refere ao espaço físico onde se desenvolve o treino de uma arte marcial japonesa, enquanto academia se refere ao sítio onde se pratica alguma modalidade esportiva, ou não. Logo, «dojô» é o lugar onde se pratica o «caminho de uma arte marcial».Isto quer dizer que um pintor alcança a felicidade pintando, um médico realizando cirurgias e um budoca praticando uma arte do budo.
- Dódžó (japonsky: 道場), také se často vyskytuje v anglické transkripci, tedy dojo. V japonských bojových uměních je tímto termínem označováno místo (místnost, tělocvična, hala), kde probíhá výuka některého bojového umění.
- Dojo (道場, Dōjō) adalah bangunan tempat kompetisi, pertandingan, latihan, dan belajar (keiko) untuk semua cabang seni bela diri Jepang.Dojo yang terdapat di Jepang selalu berada di bawah salah satu aliran (ryū) cabang bela diri. Nama aliran umumnya ditulis di sebuah plang. Ada dua jenis dojo: dojo untuk kelas belajar teknik, dan dojo untuk berlatih sendiri tanpa guru.Bagian paling dalam yang terjauh dari pintu masuk disebut kamiza. Dalam sebuah bingkai yang diletakkan di kamiza dipasang prinsip utama dari aliran tersebut. Bagian yang terdekat dengan pintu masuk disebut shimoza, sisi kanan aula disebut jōseki, sementara sisi kiri aula disebut shimoseki. Bergantung kepada cabang seni bela diri yang diajarkan, dojo dibangun dengan alas lantai yang berbeda-beda, misalnya tatami untuk judo, dan lantai kayu untuk kendo.
- Een dojo (道場) is een zaal waarin men oefent in Japanse zelfverdedigingskunsten of vechtsporten zoals jiujitsu, judo, karate en aikido of waarin zazen (een vorm van Japanse meditatie) beoefend wordt.De dojo heeft een speciale mat waarop het vallen en valbreken op een wat zachtere manier geoefend kan worden dan op bijvoorbeeld straattegels.Verder zijn er in de dojo normaal gesproken kleedkamers, hulpmiddelen zoals stootkussens, en eventueel wapens aanwezig.Vaak hangt er aan de wand van een dojo het portret van een leermeester in de verdedigingskunst.In de dojo worden veel Japanse termen gebruikt. Veel senseis gebruiken het liefst de Japanse namen voor technieken. Verder vindt de begroeting ook vaak in het Japans plaats. Deze begroeting is onderdeel van de dojo-etiquette, die behalve groeten ook onder meer de kleding, verzorgdheid (schoon en gewassen zijn) en het zorgvuldig omgaan met de medeleerlingen en het materiaal omvat.Do betekent weg, en jo betekent plaats. Het woord dojo betekende daarom letterlijk iets als de plaats waar men de weg leert, maar normaal gesproken ziet men het als oefenzaal voor zelfverdedigingskunsten of vechtsporten.
- Доджо (по английската Система на Хепбърн Dōjō) е тренировъчна зала за японските бойни изкуства. Доджо буквално означава „място на Пътя“ на японски. По традиция обучението в доджо се ръководи от сенсей („учител“).Освен това в доджо се практикува зен медитация. Това е място за „пробуждане“.Често в залите за тренировки (доджо) е избрана предна страна или лице на помещението. Терминът за тази страна е Шомен, което може да се преведе освен като "отпред" и като "храм". Освен това, ако в залата се поставят каквито и да е реликви (пр. "Джинджа"), портрети, писмена, то те са тъкмо откъм Шомен-а. Към Шомен стената практикуващите застават с лице, когато се поздравяват (с поклон), много от церемониите и другите дейности също са повлияни от разположението й. Откъм нея застава учителят (сенсей), за да могат всички да го виждат и чуват, докато са обърнати в "правилната посока".
- Dōjō (道場, Dōjō?), comunemente traslitterato come dojo, è un termine giapponese che indica il luogo ove si svolgono gli allenamenti alle arti marziali. Etimologicamente significa luogo (jō) dove si segue la via (dō). In origine il termine, ereditato dalla tradizione buddhista cinese, indicava il luogo in cui il Buddha ottenne il risveglio e per estensione i luoghi deputati alla pratica religiosa nei templi buddhisti. Il termine venne poi adottato nel mondo militare e nella pratica del Bujutsu, che durante il periodo Tokugawa fu influenzata dalla tradizione Zen, perciò è a tutt'oggi diffuso nell'ambiente delle arti marziali.Nel budō è lo spazio in cui si svolge l'allenamento ma è anche simbolo della profondità del rapporto che il praticante instaura con l'arte marziale; tale ultimo aspetto è proprio della cultura buddhista cinese e giapponese, che individua il dojo quale luogo dell'isolamento e della meditazione.I dojo erano spesso piccoli locali situati nelle vicinanze di un tempio o di un castello, ai margini delle foreste, in modo tale che i segreti delle tecniche venissero più facilmente preservati. Con la diffusione delle arti marziali sorsero numerosi dojo che venivano in molti casi considerati da maestri e praticanti una seconda casa; abbelliticon lavori di calligrafia e oggetti artistici preparati dagli stessi allievi, essi eprimevano appieno l'atmosfera di dignità che vi regnava; talvolta su di una parete veniva posto uno scrigno, simbolo che il dojo era dedicato ai più alti valori e alle virtù del Do, non soltanto all'esercizio fisico. In altri dojo si trovavano gli altari detti kamiza (sede degli Dei), riferiti non a divinità ma al ricordo di un grande maestro defunto. Il dojo rappresenta un luogo di meditazione, concentrazione, apprendimento, amicizia e rispetto, è il simbolo della Via dell'arte marziale.In Occidente questo termine viene impropriamente tradotto in palestra ed inteso unicamente come spazio per l'allenamento, mentre nella cultura orientale il dojo è il luogo nel quale si può raggiungere, seguendo la Via, la perfetta unità tra zen (mente) e ken (corpo) e, quindi, il perfetto equilibrio psicofisico, massima realizzazione della propria individualità. Il dojo è la scuola del sensei (maestro): egli ne rappresenta il vertice e sue sono le direttive e le norme di buon andamento della stessa; oltre al maestro ci sono altri insegnanti, suoi allievi, ed i senpai (allievi anziani di grado) che svolgono un importante ruolo: il loro comportamento quotidiano rappresenta l'esempio che deve guidare glialtri praticanti; quando un sempai non si cura del proprio comportamento diventa un danno per tutta la scuola. Nessun allievo avanzato prende dal dojo più di quanto esso non dia a sua volta: il dojo non è semplice spazio ma anche immagine di un atteggiamento, i dojo della Via si differenziano in questo aspetto dai normali spazi sportivi: l'esercizio fisico può anche essere il medesimo ma è la ricerca del giusto atteggiamento che consente di progredire. L'allievo entra nel dojoe deve lasciare alle spalle tutti i problemi della quotidianità, purificarsi la mente e concentrarsi sull'allenamento per superare i propri limiti e le proprie insiscurezze, in un costante confronto con sé stesso.Il dojo è come una piccola società, con regole ben precise che devono essere rispettate. Quando gli allievi indossano il keikogi diventano tutti uguali; la loro condizione sociale o professionale viene lasciata negli spogliatoi, per il maestro essi sono tutti sullo stesso piano. Si apprende con le tecniche una serie di norme, che vanno dalla cura della persona e del keikogi (che mostra solo l'emblema della scuola), al fatto di non urlare, non sporcare, non fumare, non portare orecchini od altri abbellimenti (per evitare di ferirsi o di ferire), al fatto di comportarsi educatamente sino all'acquisizione dell'etica dell'arte marziale che discende da quella arcaico-feudale dei samurai: il Bushidō o Via del guerriero.Il coraggio, la gentilezza, il reciproco aiuto, il rispetto di se stessi e degli altri sono dettami che entrano a far parte del bagaglio culturale dell'allievo. Nel dojo non si usa la violenza: non per nulla le arti marziali enfatizzano la forza mentale enon quella fisica, condannata prima o poi ad affievolirsi.Si entra e si esce dal dojo inchinandosi: un segno di rispetto verso l'arte del ringraziamento per tutto ciò che di valido essa ha offerto. Anticamente nel dojo veniva eseguito il rito del soji (pulizia): gli allievi, usando scope e strofinacci, pulivano l'ambiente, lasciandolo in ordine per i successivi allenamenti. Tale gesto è il simbolo della purificazione del corpo e della mente: i praticanti si preparano ad affrontare il mondo esterno con umiltà, dote necessaria per apprendere e per insegnarel'arte marziale.
- A dojo (道場, dōjō) is a Japanese term which literally means "place of the way". Initially, dōjōs were adjunct to temples. The term can refer to a formal training place for any of the Japanese do arts but typically it is considered the formal gathering place for students of any Japanese martial arts style such as karate, judo, or samurai, to conduct training, examinations and other related encounters.The concept of a dōjō as a training place specifically for martial arts is a Western concept; in Japan, any physical training facility, including professional wrestling schools, may be called dōjō because of its close martial arts roots.
- 道場（どうじょう）は、武道の稽古を行う施設である。
- Dojo (jap. 道場, dōjō) – określenie w języku japońskim miejsca treningów sportów walki albo sali medytacji mnichów buddyjskich zen. W dojo obowiązują odpowiednie zasady zachowania. Wchodząc i wychodząc, składa się ukłon (jap. 礼, rei) wyrażający szacunek i podziękowanie. Można wchodzić jedynie boso. Obowiązkiem, także w trakcie ćwiczeń, jest przestrzeganie kodeksu dojo. Dojo używane do medytacji nazywane jest także sōdō (jap. 僧堂).W kulturze zachodniej pojęcie to utożsamiane jest głównie z miejscem treningu sztuk i sportów walki.
|
| rdfs:comment
|
- Le dojo (道場, dōjō?) est le lieu consacré à la pratique des budō ou à la méditation bouddhiste zen. Littéralement en japonais, dō signifie la voie (c'est le même caractère que le tao chinois), le dōjō est le lieu où l'on étudie/cherche la voie. Historiquement le dojo était la salle du temple religieux.
- 도장(道場, 일본어: 道場, どうじょう 도조[*])은 일본의 무술 (합기도, 검도, 유도 등), 격투기 등의 단련, 연습, 시합, 경기 등이 이루어지는 시설이다.
- Dōjō [doːdʑoː] (jap. 道場, Ort des Weges) bezeichnet einen Trainingsraum für verschiedene japanische Kampfkünste (Budō) wie z. B. Karate, Jūdō, Kendō, Jujutsu oder Aikidō. Im übertragenen Sinne steht der Begriff auch für die Gemeinschaft der dort Übenden.
- Dōjō es el término empleado en Japón para designar un espacio destinado a la práctica y enseñanza de la meditación y/o las artes marciales tradicionales modernas o gendai budo. En japonés, dōjō (道場, 'dōjō'?) significa literalmente «lugar donde se practica la Vía» o «lugar del despertar» y se refiere a la búsqueda de la perfección física, moral, mental y espiritual. Tradicionalmente es supervisado por un maestro de la vía/del camino, el sensei.
- A dódzsó (道場, nyugaton dojo) az edzőterem elnevezése a japán harcművészetekben.Szó szerinti fordításban az „út követésére szolgáló hely”, „a megvilágosodás útja/helye”.Hagyományos japán edzőterem, ahol a budót oktatják. Lényeges, hogy a dódzsóban budót oktatnak. A dódzsó általában egy épület vagy egy terem, de lehet akár egy mező vagy egy erdei tisztás is. A köznapi nyelvben a tornateremre is hivatkoznak dódzsóként.
- Dódžó (japonsky: 道場), také se často vyskytuje v anglické transkripci, tedy dojo. V japonských bojových uměních je tímto termínem označováno místo (místnost, tělocvična, hala), kde probíhá výuka některého bojového umění.
- 道場（どうじょう）は、武道の稽古を行う施設である。
- Додзё (яп. 道場 до:дзё:, «место, где ищут путь») — изначально это место для медитаций и других духовных практик в японском буддизме и синтоизме. Позже, с одухотворением японских боевых искусств будзюцу и превращением их в будо, этот термин стал употребляться и для обозначения места, где проходят тренировки, соревнования и аттестации в японских боевых искусствах, таких, как айкидо, дзюдо, дзю-дзютсу, кэндо, каратэ и т.
- Dojo (道場, sítio do caminho ?, Dōjō) é o local onde se treinam artes marciais japonesas. Muito mais do que uma simples área, o dojo deve ser respeitado como se fosse a casa dos praticantes. Por isso, é comum ver o praticante fazendo uma reverência antes de adentrar, tal como se faz nos lares japoneses.O termo foi emprestado do Zen Budismo, significando lugar de iluminação, onde os monges praticavam a meditação, a concentração, a respiração, os exercícios físicos e outros mais.
- Доджо (по английската Система на Хепбърн Dōjō) е тренировъчна зала за японските бойни изкуства. Доджо буквално означава „място на Пътя“ на японски. По традиция обучението в доджо се ръководи от сенсей („учител“).Освен това в доджо се практикува зен медитация. Това е място за „пробуждане“.Често в залите за тренировки (доджо) е избрана предна страна или лице на помещението. Терминът за тази страна е Шомен, което може да се преведе освен като "отпред" и като "храм".
- Een dojo (道場) is een zaal waarin men oefent in Japanse zelfverdedigingskunsten of vechtsporten zoals jiujitsu, judo, karate en aikido of waarin zazen (een vorm van Japanse meditatie) beoefend wordt.De dojo heeft een speciale mat waarop het vallen en valbreken op een wat zachtere manier geoefend kan worden dan op bijvoorbeeld straattegels.Verder zijn er in de dojo normaal gesproken kleedkamers, hulpmiddelen zoals stootkussens, en eventueel wapens aanwezig.Vaak hangt er aan de wand van een dojo het portret van een leermeester in de verdedigingskunst.In de dojo worden veel Japanse termen gebruikt.
- Dojo (道場, Dōjō) adalah bangunan tempat kompetisi, pertandingan, latihan, dan belajar (keiko) untuk semua cabang seni bela diri Jepang.Dojo yang terdapat di Jepang selalu berada di bawah salah satu aliran (ryū) cabang bela diri. Nama aliran umumnya ditulis di sebuah plang. Ada dua jenis dojo: dojo untuk kelas belajar teknik, dan dojo untuk berlatih sendiri tanpa guru.Bagian paling dalam yang terjauh dari pintu masuk disebut kamiza.
- Dojo (jap. 道場, dōjō) – określenie w języku japońskim miejsca treningów sportów walki albo sali medytacji mnichów buddyjskich zen. W dojo obowiązują odpowiednie zasady zachowania. Wchodząc i wychodząc, składa się ukłon (jap. 礼, rei) wyrażający szacunek i podziękowanie. Można wchodzić jedynie boso. Obowiązkiem, także w trakcie ćwiczeń, jest przestrzeganie kodeksu dojo. Dojo używane do medytacji nazywane jest także sōdō (jap.
- El dojo és el lloc on es practiquen algunes arts marcials com ara el judo, aikido, kendo, jodo... La paraula dojo és d'origen japonès i significa lloc on s'estudia el camí i té, per tant, un significat filosòfic que va més enllà del d'un simple espai o gimnàs. Cal recordar que el judo es va practicar inicialment en un temple.
- Dōjō (道場, Dōjō?), comunemente traslitterato come dojo, è un termine giapponese che indica il luogo ove si svolgono gli allenamenti alle arti marziali. Etimologicamente significa luogo (jō) dove si segue la via (dō). In origine il termine, ereditato dalla tradizione buddhista cinese, indicava il luogo in cui il Buddha ottenne il risveglio e per estensione i luoghi deputati alla pratica religiosa nei templi buddhisti.
- A dojo (道場, dōjō) is a Japanese term which literally means "place of the way". Initially, dōjōs were adjunct to temples.
|
